W porównaniu z nimi stosowniejsze wydają się - twierdził - tematy rzymskie; istnieje tu bowiem analogia przedmiotu, podobieństwo charakterów dawnych Rzymian i Francuzów. O ileż jednak lepsze byłyby rezultaty, gdyby czerpano tematy z własnej historii! Maniera mniej by raziła i można by bardziej zbliżyć się do prawdy.<br>Jako duży minus francuskiego teatru wymieniał, po trzecie, monotonię stylu, spowodowaną przede wszystkim przez sztywność reguł nie dopuszczających do wprowadzenia pierwiastka komicznego, który by urozmaicał tragedię. (To już wyraźny refleks dyskusji toczonych w kręgu jenajskim).<br>Po czwarte wreszcie, osobliwa istota francuskiej tragedii tkwi według Schlegla nie tylko w formie zewnętrznej, prowadzącej do ocalenia reguły jedności kosztem