sześćdziesiątych). W latach siedemdziesiątych, kiedy Gierek doszedł do władzy, na rynek pracy zaczęło wchodzić o wiele lepiej wykształcone pokolenie powojennego wyżu demograficznego. Dla tego pokolenia Gierkowska technokratyczna wizja "rozwiniętego socjalizmu" była dość atrakcyjną ofertą, a polityczna cena, jaką musiało zapłacić, nie wydawała się zbyt wysoka. Jednak także za czasów Gierka wymogi polityczne przeważały nad kwalifikacyjnymi, zwłaszcza w okresach gospodarczych zapaści, które zawsze pociągały za sobą destabilizację polityczną. Ponadto wymogi kwalifikacyjne często traktowano formalistycznie: nie tyle chodziło o wiedzę, ile o okazanie dyplomu.<br><br>Za czwartym modelem rekrutacji elity - &lt;hi rend="italic"&gt;lojalnego eksperta&lt;/&gt; - partia opowiedziała się w okresie legalnego działania "Solidarności". System nie mógł już