choć wszyscy chłopcy spali już w najlepsze w swoich łóżkach pod moskitierami, wśród nich Albin i Kuba, z którymi tak bardzo chciałbym dzielić swoje wątpliwości i rozterki, musiałem więc wyjść im naprzeciw sam, bezbronny, nie mając w nikim wsparcia, i nie pozostawało mi nic innego, jak w pojedynkę podjąć próbę wynajdywania odpowiedzi na te wszystkie pytania, jakie właśnie teraz - w skwarnej ciszy sjesty - znalazły do mnie dostęp, bo jedynie te dwie godziny wolne były od obowiązkowych zajęć: lekcji, modlitw, mszy i nabożeństw, częstego przystępowania do spowiedzi i komunii świętej, a wszystko to miało nas bronić i chronić przed złą pokusą...<br>i