Szczawnicy, ratujący życie najbiedniejszym pacjentom.<br>Schronisko projektował Gedeon Majunke ze Spiskiej Soboty, on też nadzorował prace budowlane. Inwestorem - jak byśmy to dziś powiedzieli - był budapeszteński oddział Węgierskiego Towarzystwa Turystycznego.<br>Na miejscu były kamienie, żwir i trochę piasku na brzegach stawów, całą resztę materiałów budowlanych o łącznej wadze 51.335 kg wynieśli na plecach tragarze. Prace trwały dwa sezony. Wyróżniał się wśród wykonawców mistrz kamieniarski Samuel Petras z Kieżmarku.<br>Pierwszy &lt;orig&gt;chatarem&lt;/&gt; był Jan Adriani z Wielkiej, który gospodarował w schronisku z córką Jolantą. Za jego czasów wzrosła dostępność i popularność chaty po uruchomieniu w 1908 r. kolejki zębatej ze Starego Smokowca na