orientacja osi optycznych. S.L. Herron i C.C. Langway (1982) dostrzegli wyraźne podobieństwa w zmianach wielkości i układzie orientacji kryształów w rdzeniach z „Camp Century” i „Byrd”. Na rysunku 3.12a porównano wielkości i orientację kryształów z tych rdzeni, a na rysunku 3.12b przedstawiono wyniki badań orientacji dla różnych głębokości na dolnej półkuli siatki Schmidta. Niezależnie od tego, iż sugerowana wyjątkowość krystalograficzna lodu ze schyłku ostatniego zlodowacenia wymaga dalszych badań w celu pełnego wyjaśnienia jej powstania, ma ona znaczenie jako warstwa o nieco innych właściwościach reologicznych. Może to być istotne przy badaniu warunków pełznięcia lądolodu