najmniejszego histonu w jądrze komórkowym została podana jednocześnie i niezależnie przez dwa wybitne zespoły w dziedzinie białek chromatyny w USA, a mianowicie Bonnera [43] oraz Buscha [148] (rys. 11.5). Jest to histon, który najtrudniej było wyizolować z chromatyny za pomocą roztworów kwasów mineralnych i chlorku sodowego, co zapewne jest wynikiem związania wielu reszt kationowych aminokwasów tego białka z grupami fosforowymi DNA. W ekstrakcjach stosujących etanol wymywa się on z kompleksu chromatynowego wraz z H2A.<br>Z histonem H4 łączą się jeszcze dwa pierwszeństwa w chemii histonów: był pierwszym, którego sekwencję porównano z analogicznym histonem bardzo odległym filogenetycznie, a mianowicie z kiełków