potrzebę mówienia mu o wszystkim, <br>czego doświadczyła w podziemnej krypcie. Komuż innemu mogła o tym mówić? Ojciec, <br>zaledwie zaczynała, zatykał uszy. "Oj - jęczał - ty mi nic nie <br>mów. To prawdziwe nieszczęście. Ja nawet nie chcę tego słuchać... Za co mnie Pan <br>skarał, żeście zostali oboje chrześcijanami? Ja już czuję, że wyniknie z tego <br>jakieś nieszczęście..." Chalafta nie przestawał oczekiwać nieszczęścia. Stara <br>Kora patrzyła na córkę z przerażeniem. Nie wiedziała, co ma sądzić o religii <br>Akszy i Ariego. Kto wie, może by się ona i jej spodobała? Ale co by wówczas <br>zrobił Chalafta? Kora kochała męża i z wiekiem przejęła wiele jego