Ach, więc dziękuję ci, że nie zaprzeczałeś - odparła Róża - i właśnie oświadczam, że będzie śpiewaczką. <br>- Co to znaczy? - wzburzył się. - Skądże znowu śpiewaczką? Na próg jej nigdy nie puszczałaś, kiedy grałaś albo śpiewałaś, podobno ona nie ma dobrego słuchu ani rytmu, z fortepianu nic nie wynikło... aż tu raptem... <br>Żona wyniośle spojrzała. <br>- Niech ciebie o to głowa nie boli. Z fortepianu nic nie wynikło, bo nie chciałam, żeby wynikało. Każda &lt;orig&gt;durnica&lt;/&gt; może bębnić na fortepianie, jak wykuje co należy. A głos - taki głos - zdarza się jeden na tysiąc. I teraz ja chcę. Jej słuch, jej rytm, to wszystko biorę na siebie