za mną całe gromady dziewczyn. Oglądały spektakl dziesiątki razy. Trafiłyśmy chyba - Agnieszka, Magda i ja - w stan ducha młodego pokolenia, tej jego części, która nie widziała przed sobą żadnych perspektyw. Dziewczyny identyfikowały się z tamtą z "Białej bluzki". Ich depresja nie miała co prawda tła alkoholowego, lecz stan niezgody i wyobcowania znały doskonale.<br>Na dzień przed premierą przyszedł na próbę Andrzej Wajda i powiedział, że nie powinnam tego grać. Jest to rola dla kogoś, kto nie może dać sobie rady sam z sobą, a więc nie dla mnie.<br>Pierwszy raz nie posłuchałam Wajdy. Zagrałam inaczej, niż widział tę postać Andrzej. W