głośniej się<br>zaśmiała. Znów odrzuciła tę gęstwę włosów na plecy, lekko odchylając<br>się ku słońcu. I słońce znów położyło się jej na twarzy, przenikało tę<br>jej twarz na wylot i spływało rudymi włosami daleko na schody z tyłu,<br>za nią. Dopiero teraz zobaczyłem, że ma całą twarz usianą piegami,<br>jakby wypalonymi przez to słońce dziurkami.<br> - Chciałabym wyjść za mąż - powiedziała z rozmarzeniem, wciąż tkwiąc<br>twarzą w słońcu. - Aleś ty smark jeszcze. A na mnie już dawno pora.<br>Chciałbyś mnie za żonę? - Znów się zaśmiała, jakby wypowiedziane co<br>dopiero słowa obracając w szyderstwo. Zaniosła się tym śmiechem, aż<br>piegi zaczęły jej skakać