1968 T. 4) oraz kilka haseł do EWOK-u. Dzieliła się także swą wiedzą z zakresu konserwacji na łamach &lt;hi rend="italic"&gt;Przeglądu Bibliotecznego&lt;/hi&gt; oraz &lt;hi rend="italic"&gt;Poradnika Bibliotekarza&lt;/hi&gt;.<br>Spoglądając na ten stosunkowo niewielki plon przekazany drukiem, niepodobna oprzeć się żalowi - niewątpliwie Anna Kotarska mogła rozwinąć się jako dobry historyk. Pisała z dużą kulturą: jej wypowiedzi cechowała klarowna forma, język prosty i potoczysty. Jednakże główną treścią tego życia stało się - działanie i służenie innym. Nasza Pani Kustosz podejmowała się każdej najbardziej żmudnej i "czarnej" roboty, gdy przynaglały okoliczności, czy to przy centralnym katalogu inkunabułów przed oddaniem go do druku, czy przy żmudnych korektach prac kolegów, także