do drzwi pokoju Hanki. Nie było żadnego odzewu, mimo to nacisnęła klamkę. Przeraziła się, bo Hanka leżała na podłodze, z twarzą ukrytą w dywanie. Wyglądała jak martwa. Ewelina pochyliła się nad nią, poczuła silny zapach alkoholu i jednocześnie usłyszała chrapliwy oddech. Zeszła na dół i zajrzała do kuchni, rezygnując z wypytywania pokojówki. Kucharka wydawała się lepszą partnerką do rozmowy. <br>- Już trzeci dzień tak chla - powiedziała kobieta bez ogródek. - Jak nie przestanie do jutra, to pan ja weźmie do kliniki pod kroplówkę, bo się może zatruć na śmierć. Już raz tak było, ledwo ją odratowali. <br>- Nie możecie chować wódki? - spytała. <br>- Niechbyśmy spróbowali