zawołałem nie pozwalając oderwać się od sukienki matki.<br>&lt;page nr=20&gt; - A niech mi tu więcej wasza noga nie postoi! zawołał jeszcze z daleka gajowy. - Bo na drugi raz i święty Boże nie pomoże!...<br>Kryliśmy się w lesie do zmierzchu. Siedzieliśmy pod rozłożystymi, iglastymi drzewami, przy pniu, gdzie było zacisznie i sucho. Nisko wyrastające gałęzie spływały do samej ziemi, tworząc gęsty, cienisty parasol. Tylko osypujące się, suche igły wplatały się we włosy i kłuły wpadając za kołnierz.<br>Kiedy robiło się ciemno, ojciec żegnał się z nami, a mama przyciągała mnie do siebie bliżej i kazała być jeszcze bardziej cicho. Spoglądaliśmy w kierunku, w którym