z pawimi piórami i co tylko ucięty z doniczki mirt.<br> Toteż spokojnie, nie spotykając nikogo po drodze, przeszliśmy całe ogrody, za którymi obrysowane przez jutrznię zieleniły się strzechy naszych domów.<br> Przystając pod wierzbami i dotykając dłońmi jabłek w naszych zanadrzach, próbowaliśmy się pocałować.<br> Ale właśnie te jabłka, jak podwójne garby, wyraźnie nam przeszkadzały.<br> Roześmieliśmy się z tej przeszkody przypominającej wprawdzie garb, ale wewnątrz pełnej raju i wesela.<br> Trzymając ciągle ręce na jabłkach, zsypanych do zanadrza Heli, czułem jak w każdym z nich czają się po dwa żywe stworzenia.<br> I zachciało mi się wyjąć te dwa żywe stworzenia z jabłek i ucałować