wszechświata, musiały należeć w romantycznym teatrze do najmniej skomplikowanych (mrok, kilka jasnych punktów, jakieś flugi).<br><br>&lt;tit&gt;Samuel Zborowski Słowackiego&lt;/&gt;<br><br>Samuela Zborowskiego mógł udźwignąć teatr romantyczny - ogromna przestrzeń w nim zawarta była do ukazania na scenie. Pejzaż dnia - i oceanu - mogły zarysować dioramy, a mistyczny obszar wszechświata Słowacki przedstawia w ciemnościach i wyraźnie sam zaznacza, że postacie wyłaniają się i znikają - w mroku. Teatr ówczesny, mimo oczywistych trudności, mógł Samuela udźwignąć - ale dłużyzny trudnego, mistycznego tekstu nie wytrzymałaby publiczność, która powinna wypełniać, i to wielokrotnie, ogromną widownię (w nieogromnym teatrze nie do zasugerowania by była atmosfera nieskończonej przestrzeni wszechświata, nie przypadkiem Leon Schiller