oschłość serca była największym brakiem pozornie spełnionego życia. Ale z miłością zetknie się już tylko w formie ciepłej wyrozumiałości, z odbitym blaskiem siły, która mogła dać jemu i jego bliskim poczucie, że są i żyją naprawdę.<br>Drugim takim filmem jest oczywiście Fanny i Aleksander. Z dziennym, jasnym światem ciepła i wyrozumiałości stowarzyszona jest tutaj sztuka, teatr i ludzie, którzy ten teatr tworzą - tak, właśnie komedianci - jak się to dawniej mawiało. Więcej, oni są - jak wspominałem - przeniesieniem do biografii małego Aleksandra doświadczeń z późniejszej jego twórczości, twórczości Ingmara Bergmana. Podobnie, tylko w innej kolejności, Ingmar z Latarni magicznej pracowicie lepi sens swojego