Tonacja koloru oczywiście wyśmienicie korespondowała z resztą ubioru. Jeśli ktoś, czytając to, dochodzi do wniosku, że ów facecik w swym wyszukanym stroju to czysta błazenada... to grubo się myli. Wynikać to może jedynie z mego pozbawionego wszelkiej estetyki opisu. Powróćmy jednak do sedna sprawy. Otóż ten wyjątkowo oryginalnie ubrany facet wyskakując ze swego zadbanego autka, bez żadnych ceregieli zaproponował mi randkę! Zaskoczona przebiegiem wydarzeń (w moich domysłach miał spytać o drogę) zdobyłam się jedynie na głupawy uśmieszek, odpowiedzenie na przywitanie i ostentacyjne pokazanie swej obrączki. To ostatnie zbiło go z tropu. Ale nie na długo.<br>- "W takim przypadku pozostaje mi liczyć