Sędzia ma więc przed sobą dwa rozbieżne wnioski możliwe we wnioskowaniu uprawdopodobniającym. Zważywszy na inne ustalone okoliczności, jeden z tych wniosków może być znacznie bardziej prawdopodobny od drugiego, ale to nie rozstrzyga kwestii, z jaką myślą oskarżony nakładał na siebie ów płaszcz. Sędziemu nie wolno orzec, że uważa kradzież za wysoce prawdopodobną - ma on obowiązek orzec, czy dokonano, czy nie dokonano kradzieży owego płaszcza. Sędzia po rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy musi w tym przypadku podjąć decyzję "racjonalną", to znaczy taką, która byłaby poparta argumentami przekonującymi rozsądnego człowieka; ale decyzja ta nie zawsze jest wnioskiem wyprowadzonym dedukcyjnie ze stwierdzeń dokonanych poprzednio.<br> Pamiętać