nie było rozgraniczenia między bankami handlowymi i bankami emisyjnymi. Początkowo przywilej emisji pieniądza miało wiele banków. Z czasem, aby zwiększyć bezpieczeństwo obrotu pieniężnego, pojawiły się tendencje do monopolizacji emisji banknotów pod kontrolą państwa. Doprowadziło to do wyodrębnienia się centralnego banku emisyjnego, któremu powierzono szczególne funkcje, oraz banków komercyjnych. W krajach wysoko rozwiniętych wiele banków emisyjnych po drugiej wojnie światowej znacjonalizowano. Klasycznym przykładem centralnego banku emisyjnego jest Bank of England. Brytyjski bank emisyjny został założony w 1694 r. w Londynie jako spółka emisyjna z przywilejem emisji banknotów na obszarze Londynu i okolic. Początkowo banknoty nie miały kursu przymusowego (tzn. ten kto je przyjął