się w ostatnich latach z życia politycznego <br>i dworskiego, panu Sapieże udzielił chętnie audiencji. Nie bez wzruszenia wojewoda <br>stanął przed nim. Obaj znacznie postarzeli od czasu ostatniej rozmowy. Twarz <br>kardynała wyrażała po dawnemu wolę i przenikliwy rozum, dołączył się do nich <br>jednak wyraz słodyczy, dawniej nieobecny.<br>- Waścine imię - rzekł z wyszukaną uprzejmością - posiada przywilej budzenia <br>żywego rozgłosu wśród rzymskiego ludu. Po raz trzeci znajduje się ono na wszystkich <br>ustach. Najpierw z racji cudownego uzdrowienia, potem z okazji nieszczęsnego <br>raptu, na koniec obecnie z powodu pieszej pielgrzymki z tak dalekiego kraju, <br>w najgorszej porze roku dokonanej...<br>- Mimowolna fama, o której lepiej nie