odbyć procesie przewidziana jest dla niego kara śmierci. Czyli jest to próba odpowiedzi na pytanie zadawane przez niektórych w latach trzydziestych: dlaczego starzy bolszewicy przyznawali się do winy i kajali się publicznie? Musiało to znaczyć, że rzeczywiście byli winni, czyli Stalin miał rację zabijając ich, bo jak inaczej te zeznania wytłumaczyć. Rubaszow w powieści ulega argumentom Gletkina: jako komunista jest zobowiązany stawiać interes partii na pierwszym miejscu, ponad wszelkimi innymi względami, takimi jak własne dobre imię czy chęć uratowania przyjaciół. Partia żąda od niego, żeby publicznie uznał się za winnego i obciążył swoich kolegów, bo to jest jej na danym etapie