Osipowa, 1989). Akumulacja jest więc równoczesna z ablacją.<br> 4) Nieomal całoroczny dopływ masy zachodzi na dużych obszarach Antarktydy. Występuje jednak sezonowe zróżnicowanie intensywności akumulacji na korzyść zimy (Dołguszyn, 1963; Gow, 1965; Wilson, Hendy, 1981; Fujii, Kusunoki, 1982). Ważną rolę odgrywa sezonowa zmienność prędkości wiatru, istotnego czynnika depozycji, redepozycji i ablacji (wywiewania), podkreślana przez wielu autorów (Mellor, 1959; Lorius, 1962; Dołguszyn, 1963; Gow, 1965 i wielu innych). Dla różnych rejonów lądolodu odmienne znaczenie mają w tym względzie wiatry katabatyczne i wiatry związane z niżami przechodzącymi nad peryferycznymi częściami kontynentu. W ciągu lata zachodzi ablacja powierzchni lodu (głównie w postaci sublimacji), przerywana opadami