na gruncie neutralnym. Im mniej ludzi zna moją twarz, tym lepiej.<br>&lt;page nr=70&gt;8<br>Było wpół do trzeciej, gdy wreszcie doczekałem się jedzenia w restauracji naprzeciw siedziby banku. Zatrzymałem kelnera i poprosiłem go, żeby od razu przygotował rachunek, bo obawiałem się, że nie zdążę na umówione spotkanie z Prochyrą.<br>Rosół z makaronem wywodził się w prostej linii od bulionu w kostce, ale zrazy zawijane były zupełnie przyzwoite. Zdążyłem zjeść, wypić kompot i dopiero wówczas kelner uporał się z podsumowaniem trzech liczb. Wynik wydawał się w przybliżeniu prawidłowy, więc zapłaciłem, odebrałem płaszcz z szatni i wyszedłem. Pogoda jakby się lekko poprawiła, zza chmur przeświecało zbliżające