złożyć przysięgę w "pełnym", zapewne dwunastoosobowym składzie (a libero <gap> pleno sacramento negetur). W tytule XXXVI wspomniano pospolitych wolnych dlatego, że w razie popełnienia drobnej kradzieży płacili oni skarbowi królewskiemu fredus niższy niż edelingowie, ale wyższy niż litowie. Wreszcie w tytule LXIV mowa nie o wolnym człowieku w ogólności, lecz o wyzwoleńcu, który pozostawał pod mundem jakiegoś edelinga (liber homo qui sub tutela nobilis cuiuslibet erat), więc przy sprzedaży własnej ojcowizny oprócz prawa pierwokupu swoich naturalnych krewnych musiał respektować także prawo pierwokupu swojego patrona - edelinga. Każda z tych trzech wzmianek jest uzasadnionym szczególnymi względami wyjątkiem od ogólnej reguły, że Lex Saxonum nie