postaci zysku). Po drugie: by systemu porozumień branżowych nie spotkał los istniejącego w swoim czasie systemu umów planowych, mimo odmienności ich, celu i zakresu. Rzecz w tym, że system umów planowych mimo swej doniosłości, przestał odgrywać jakąkolwiek rolę, ponieważ w praktyce nie zapewnił podstawowych cech porozumienia gospodarczego: wzajemnej korzyści i wzajemnych zobowiązań, nieodwołalności jednostronnej i uniezależnienia od zmiennych warunków. Są to cechy, które w dotychczasowym prze biegu działalności gospodarczej nie zawsze były respektowane.<br>Z wspomnianych wyżej względów wynika, że doceniając w pełni uzyskane już efekty koordynacji branżowej i bardzo istotną rolę jaką spełnia w naszym przemyśle, obecne metody tej koordynacji traktować