uczynić". W tym przypadku WSH miały zwiększyć tendencję badanych do oszukiwania. Następnie osoby badane z obu grup losowały jedną kartkę z numerem, którego miały nie ujawniać badaczowi. <br><br> Z kolei badacz prezentował każdej osobie badanej kolejno wszystkie numery, a detektor kłamstwa rejestrował wielkość reakcji GSR. W pierwszej próbie różnica "stosunku oczekiwania" (względna wielkość krytyczna GSR) w obu grupach była nieistotna (por. tab. 4.1). Po przeprowadzeniu pierwszej próby badacz informował połowę osób z pierwszej i połowę z drugiej grupy, że ich kłamstwa zostały wykryte przez detektor (badacz miał niezależny dostęp do kart z numerami), a drugą połowę osób badanych, że nie zostały