zarówno wskutek niewielkiej wiedzy ówczesnej, jak też właśnie naporu norm gatunkowych.<br> Można sądzić, że świadomość własnej podatności na wpływy niemieckich i szekspirowskich wzorów dramatycznych była wówczas u Wężyka znaczna. I że z tego też względu wahał się przed spełnieniem prośby Towarzystwa: napisania dzieła &#132;które by zawierało w sobie historię, wzory i prawidła" dramatyczne, które miało &#132;uznane już zasady w jasnym porządku wystawić, podać niewzruszone sztuki przepisy", &#132;stałe prawdy przykładami utwierdzać i rozbiorem dzieł, nie pomijając ojczystych, wskazać czytelnikowi prawdziwą do celu drogę".<br> Wprawdzie młody autor czytał fragmentami swą rozprawę O poezji dramatycznej na posiedzeniach Towarzystwa, chyba jednak dopiero