trzeba będzie wrócić do &lt;foreign&gt;maranatha&lt;/&gt;, to znaczy do oczekiwania. Myśmy to trochę w chrześcijaństwie zagubili, za bardzo się w tym świecie zainstalowaliśmy, natomiast nie ma w nas oczekiwania na powtórne przyjście Chrystusa jak było to w pierwotnym chrześcijaństwie. Przecież istotnym pragnieniem chrześcijanina jest to, aby połączyć się wreszcie w końcu z Bogiem.<br><br> - No właśnie, jak ktoś pozna Chrystusa, to tak jak św. Paweł, z wytęsknieniem oczekuje końca.<br><br> - I nic innego go już nie pociąga. Tam, gdzie nie ma Chrystusa, jest nuda. W tym sensie żyjemy w czasach postmodernistycznych czyli czasach koheletowych: "wszystko już było". Ta cywilizacja jest bez Boga, dlatego jest bez