to, by móc inspirować, a więc współrządzić, trzeba zdobyć się nie na pychę, ale właśnie na pokorę. A to oznacza także odpowiedzialność za to ogromne brzemię, które się na siebie nakłada.<br>I tu jedna uwaga na temat procesów intelektualnych towarzyszących wielkim wydarzeniom społecznym. Pośród bezmiaru katastrofy gospodarczej naszego kraju to, z czego możemy być wciąż i szczerze dumni, to wysoki standard intelektualny owej elity. Chociaż jej część pozwoliła się skorumpować, bo intelektualiści są po trosze jak niegdysiejsza arystokracja: formacja zawsze najłatwiejsza do kupienia, jednak w ogólnym bilansie daje świadectwo tych wielkich możliwości, które pozwoliły naszemu społeczeństwu wydać w ciągu jednego niemal pokolenia