Musnęła go wargami i wybiegła na ganek.<br>I natychmiast oboje wpadli jak gdyby do jakiejś czarnej jamy, w której coś bez ustanku zgrzytało i łopotało.<br>- Odprowadzę cię do domu! - krzyknął chirurg. - Broń Boże! - posłyszał po chwili kobiecy krzyk. - Nie puszczę cię samą!! - wrzasnął, połykając potworne ilości powietrza.<br>- Do jutra!... - posłyszał z oddali.<br>Wtedy przeczekał jeszcze parę chwil na ganku, podniósł kołnierz płaszcza, zawinął nogawice spodni i zapalił latarkę. Zobaczył wywróconą beczkę i rozlane po chodniku wapno. Błękitny promień wydawał się niepewny i bezradny. Chirurg zeskoczył na chodnik i sprężystym, raźnym krokiem poszedł ulicą w kierunku Szpitala Wszystkich Świętych.<br>Lecz nie zdążył jeszcze