sobą ciemnego opla. Teraz wy się denerwujcie, życzyłem im serdecznie. <br><br>Gdybym miał więcej oleju w głowie, nie triumfowałbym tak szybko. Wieczorem znów usiadłem za kierownicą, tym razem żeby spotkać się z Renią, która nie potrafiła usiedzieć w Kurkowie. Oznajmiła mi przez telefon, że zamyka budowę na jeden dzień i przybywa z odsieczą do Warszawy. Nie znała miasta, więc umówiliśmy się w jedynym punkcie, do którego potrafiła dotrzeć samodzielnie: na stacji CPN na Wisłostradzie, w pobliżu targowiska na Bartyckiej. Nie chciałem, żeby błąkała się po Czerniakowie czy Służewcu. Przed dziewiątą dała mi znać przez komórkę, że już mija Łomianki. Pobiegłem do garażu. <br><br>Na