letniego przesilenia, w czasie pojawienia się konstelacji Psa. Nie występują natomiast ani wówczas, gdy Słońce znajduje się najbliżej, ani też gdy jest najdalej. Wieją zaś za dnia, ustają natomiast w nocy.<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>O ile z jasnych gwiazd zaliczanych do konstelacji Wielkiego Psa dość łatwo można ułożyć coś w rodzaju szkieletu czworonoga z ogonem, o tyle Mały Pies przypomina bardziej kość z miski przed budą niż jej właściciela. Ten niepozorny gwiazdozbiór tworzą bowiem właściwie dwie gwiazdy, z których jaśniejsza to Procjon, umiejscawiany na psim udzie (ryc. B). Nie powinno zatem nas dziwić, że psia kariera wśród gwiazd zaczęła się od jednego tylko Psa.<br>Starożytni