pomiarów i wyliczeń ciśnienia tych wód m.in. w lodowcu Storglaciären i Austdalsbreen. Odeszli oni od półkolistego kształtu kanału ujętego modelem H. Röthlisbergera (1972) na rzecz niskiego i szerokiego kanału o przekroju w formie połowy soczewki – kształt stropu to łuk koła o długim promieniu. Takie kanały podlegają silniejszemu zaciskaniu (z powodu kształtu), zatem może to być realna przyczyna zwiększonego ciśnienia wód podlodowcowych i tym samym powstawania szerokich odspojeń. Warto dodać, że półsoczewkowate kształty tuneli podlodowych obserwowano w końcowych ( dostępnych) partiach eksplorowanych przez speleologów kanałów typu R w lodowcach Spitsbergenu. Wyraźny roczny rytm zmian prędkości występuje w strefie czołowej lodowca Columbia, czemu