prawo człowieka. Otóż, w drugiej połowie XX wieku narażeni jesteśmy nie tylko na presję obyczajów, ale również odciska się na nas kultura masowa: prasa, radio i telewizja. W związku z tym coraz trudniej zdać sobie sprawę z tego, co jest wyrazem naszych wewnętrznych pragnień, a co rezultatem jej oddziaływania. Korzystając z prawa do samotności unikamy płynących do nas informacji ze świata i rozmawiamy wyłącznie ze sobą. Del Vecchio twierdzi, że refleksja nad samym sobą jest niezbędna, by obronić się przed postawami konformistycznymi, do których każdy z nas ma skłonność. Samotność pojmuje ten filozof jako stan pozytywny, sprzyjający odnajdywaniu sensu życia w sposób