go, młodzianku święty, czego mu potrzeba, bo ja idę mszę świętą odprawić.<br>- A czy ksiądz dobrodziej pozwoli mi obejrzeć drzwi? - A! Te drzwi z Bejgoły... Nie zapomniałeś?<br>Adaś chciał odrzec słowami proroka Jeremiasza, że "prędzej by język przyschnął do jego podniebienia", niżby on o tych drzwiach zapomniał. Z Francuzem pogada za chwilę...<br>Mały, ubożuchny budyneczek szkolny był otwarty, nikt bowiem nie był łasy na czarną tablicę i wyschniętą gąbkę. Obok szkoły płowy pastuszek pasł melancholijną i wielkooką krowę.<br>Serce drżało w Adasiu, gdy dotknął rękami długo szukanych drzwi: pokrzywił je reumatyzm starości i stoczyły je czerwie. Obejrzał je bacznie. Nic nie widać