ma za co tych filmów wyprodukować. Każdy z krajów europejskich wypracował własny model finansowania narodowej kinematografii. Standardem w krajach Unii jest ustawowe zobowiązanie nadawców telewizyjnych do udziału w produkcji filmowej pierwotnie przeznaczonej do kin. W Polsce takich ustaw nie ma. Żaden kraj europejski nie pozwolił sobie na to, żeby oddać za darmo przestrzeń medialną, nie obciążając nadawców zobowiązaniami wobec własnej kultury, języka czy kinematografii. W wielu krajach stosuje się ulgi podatkowe dla inwestujących w filmy albo odpisy zasilające kinematografię, np. procent od biletów kinowych, procent od dystrybucji kaset wideo i DVD. U nas takie mechanizmy nie działają. Czy europejskie standardy zostaną wprowadzone