W porę mi z tym kuferkiem wyjechał!<br>- Po Bednarczyku został przecież kuferek, ten, co go miał w wojsku, niech pan odkupi od matki - poradził student.<br>Zygmunt podszedł do chłopki:<br>- Sprzeda mi pani kuferek po synu?<br>- Ileż dacie?<br>Ale Stukonisowa wtrąciła:<br>- Winien był za komorne za pół miesiąca. Możesz go wziąć za darmo. &lt;page nr=272&gt; <br>Chłopka zaprotestowała.<br>- Nic mnie ta nie obchodzi, co wam był winien. &lt;orig&gt;Umerł&lt;/&gt;, to &lt;orig&gt;wszytko&lt;/&gt;, co po nim, to moje. Prawujta się z nim tera.<br>- A, dajmy spokój, pożyczy mama kuferka od Antosiów!<br>Kolację zjedzono w milczeniu i z wolna układano się do snu. Przyszedł Dziadzia tak czymś zgryziony, że wiadomość