automatycznie zacisnął palce wokoło tego przedmiotu i nie wiedząc, co z nim począć, wycofał się poza rewir i znalazł się koło drzwi korytarzowych. Drzwi są na to, żeby je otwierać - o tym Tadek wiedział. Pchnął je i wszedł na korytarz. Tu spotkał go Teodor.<br>- Furmint! Furmint! Furmint owtarzał uderzając go za każdym razem w twarz.<br>- Furmint? - powtórzył Tadek bezmyślnie.<br>- No, co się tak głupio pytasz! Furmint! Słyszysz, kapucyniarzu? Zmień ten Furmint na środku! Nakrycia zmień na fotelikach i pod lustrem. Maszynkę na drugi środek! I resztę wszystko tam... ty... ty...<br>Tadek, pchnięty uderzeniem, zatoczył się, trafił jakoś do drzwi i wyszedł na salę