Kim ty jesteś, Weroniko?<br>- Przecież wiesz. Jestem dziewczyną z Ipanemy. Która istniała tylko w twoich marzeniach, tak jak ty w moich. Aż nagle się okazało, że Ipanema istnieje naprawdę. I ja. I ty. Ja miałam nie istnieć. Ty chciałeś nie istnieć. Ale warto było zaczekać.<br>*<br>Magda przyszła spóźniona i mocno zaaferowana.<br>- Słuchaj, nie mogę dziś dłużej zostać, mam pilne sprawy do załatwienia związane z rodzinnymi kwestiami w Polsce. Niby nic pilnego, ale przyjechał prawnik, prowadzący sprawy mojej nieżyjącej matki i ciotki w Ameryce, jakieś komplikacje proceduralne, nie ma wiele czasu, więc wybacz. Zajmie mi to dwa dni. Za to potem zapraszam