siły i zdołałem odrzucić go na bok. Znowu jednak znalazł się na mnie i kolanami przygniótł mój brzuch. Jego palce zaciskały się na mojej krtani, zaczynało mi brakować tchu.<br>Jak przez grubą ścianę usłyszałem czyjeś głosy. To chyba od strony obozu nadbiegała pomoc, zwabiona przeraźliwymi wrzaskami Kasi.<br>Ustąpiło duszenie. Człowiek-żaba zrozumiał, że nie poradzi sobie z nadbiegającymi. Skoczył z brzegu w trzciny i z pluskiem zniknął w jeziorze. Łódeczka z ludzkim kształtem pozostała przy brzegu.<br>Zerwałem się z ziemi i podbiegłem do łódki. Jednocześnie nad brzegiem jeziora zjawił się doktor, trzej chłopcy, Kasia, Zenobia i Hilda.<br>W oświetlonej latarkami łódeczce