potrzebujemy żadnego stolika. Obejdzie się. Do baru sobie pójdziemy.<br>&lt;page nr=144&gt; Słomka chciał jeszcze coś mówić, tłumaczyć, lecz stanowczy gest Puciatyckiego zamknął mu usta. Odprowadzając wzrokiem odchodzących, żuł przez parę chwil swoją klęskę. Wtem poderwał się. Przemknął wzdłuż sali, zawrócił i znów się potoczył pomiędzy stolikami. Ale młodego kelnera, który swoim niedołęstwem zabałaganił całą sprawę, nigdzie nie było. Dopadł go wreszcie w wąskim korytarzu prowadzącym do kuchni. Chłopak niósł kilka dań i chciał szefa wyminąć, Słomka wypiętym brzuchem zagrodził mu drogę:<br>- A, dobrze, że cię widzę. Od jutra możesz sobie szukać innej pracy. Podawanie w "Monopolu" to nie jest praktyka dla dyletantów, zrozumiano