faktycznym wcielaniu sprawiedliwości w życie określonego społeczeństwa z rozważaniami o tym, co powinno być w danym państwie w określonym czasie uznane za sprawiedliwe.<br>Każdy oczekuje, by prawo stanowione odpowiadało poczuciu sprawiedliwości, które jest wyrazem autonomii jednostki nie zniewolonej zewnętrznymi autorytetami. Poczucie sprawiedliwości konkretyzuje się na drodze intuicyjnej i nabiera bądź zabarwienia intelektualnego, bądź bardziej uczuciowego. Kierujemy się nim zarówno w sferze spraw indywidualnych, jak i w kwestiach o znaczeniu ogólnym.<br>Warto podkreślić, że w przeżyciach sprawiedliwości, które niewątpliwie mają charakter indywidualny, zawiera się przekonanie, że to nie jest tylko mój, jednostkowy pogląd. Nigdy los nie wydawał się człowiekowi zadowalający, dlatego też