demokratów, sprawę narodową łączyła ze sprawą społeczną - nie <br>już w teoretycznym programie, ale w czynie zbrojnym. Podziwiał też Engels "niemal proletariacką odwagę" powstańców krakowskich, podczas gdy Marks określał tę rewolucję jako antyfeudalną i stwierdzał, że dała ona "chwalebny przykład" całej Europie.<br>Cel Dembowskiego - wykorzenienie ucisku klasowego szlachty opartego na rządach zaborczych - nie został osiągnięty. Powstańcy nie zdołali i nie umieli pociągnąć za sobą chłopów galicyjskich. Ruch ograniczony do krakowskiego zakątka pozostał bezsilny. Bez oparcia zaś w rewolucji krakowskiej załamał się również antyfeudalny ruch chłopski w Galicji.<br><br>83. Powstanie chłopskie w Galicji<br><br>Powstanie chłopskie 1846 r. stanowiło najpotężniejszy tego rodzaju ruch na