ulic, wyznaczanej linią XIX/XX-wiecznych trotuarów. Stanowiło to poszanowanie, w jakiejś mierze, dwuwymiarowego planu bez nawiązywania do trzeciego wymiaru, będącego istotną częścią układu przestrzennego.<br>Już w 1948 r., mimo uwarunkowań nie sprzyjających ochronie całych zespołów staromiejskich na ziemiach zachodnich i północnych, <name type="person">Wacław Podlewski</> programował, że "<q>jeśli ocalały odpowiednie fragmenty zabytkowe w terenie i dokumenty archiwalne będą dostateczne do rekonstrukcji - powinny być, należy sądzić, odbudowane w swej dawnej formie</>". Natomiast "<q>w miastach <gap>, w których poza nielicznymi obiektami zabytkowymi - całe zespoły budowli posiadały architekturę niezabytkową, wydaje się, że odbudowa powinna dążyć w kierunku stworzenia architektury nowej, sharmonizowanej z ogólnym charakterem staromiejskim, przy