sobie lub swoim najbliższym śmierć, wiedzą od czego się uwalniają: od straszliwszych niż ból fizyczny cierpień miłości, dumy, nienawiści. Potrafią popełniać zbrodnie z poczuciem niewinności: jak Eryfila, która zdradziła kapłanom plan ucieczki Ifigenii, czy Fedra, która oskarżyła niewinnego Hipolita - wobec cierpień miłości nie istnieje dla nich moralność. Jest to miłość zachłanna, jednostronna: kochająca uważa przedmiot miłości za swoją własność, nie troszczy się o wzajemność, nie liczy na nią, nie liczy na nic, nie zastanawia się nad tym, że wzbudzi nienawiść do siebie, z całą bezwzględnością narzuca swoją miłość, nawet przez zbrodnię.<br>Wobec namiętności wszystko jest usprawiedliwione. Usprawiedliwiony jest Nero. Gdyby był