ile chcecie". Pikolo Paweł również coś tam mruczał pod nosem o przeklętych ilustracjach i wszelkich czasopismach, jakie istniały w "Pacyfiku". Stary Pancer tolerował tych młodych więcej ze względów snobistycznych niżeli z dobroci serca. Czasem nie proszony przysiadał się do nich, wypinał brzuch ozdobiony złotym łańcuszkiem i uśmiechając się grymaśnie i zaciągając cygarem słuchał, o czym mówią, aż wreszcie znudzony żegnał ich kiwnięciem głowy i odchodził do swoich dostawców. Patrząc na tych młodych z daleka, odnosiło się wrażenie, że wołają patetycznie: ,Myyy! myyy awangardziści!" Właściwie nikt ich tu nie cenił byli jak żołnierze ginący w pierwszych szeregach zgiełku bitewnego po to, by