zagrożenie dla zdrowia moralnego polskiego społeczeństwa nadal widział Koźmian w poezji Mickiewicza, upatrując w nim &#132;mistrza i kaziciela młodzieży, reformatora i apostatę wszystkich zasad towarzyskich". Wraz z autorem Ody do młodości oraz Konrada Wallenroda potępiał poeta twórczość Seweryna Goszczyńskiego, Antoniego Goreckiego, Cypriana Norwida, a także Marię Malczewskiego. Przedmiotem szczególnie zaciekłych ataków stała się też w listach Koźmiana ówczesna powieść polska (&#132;brednie powiastkowe"), tudzież jej autorzy, których najczęściej nazywa &#132;bajdopisarzami" lub &#132;powieściobajarzami". Spod tej literackiej anatemy wyłączona została jednak twórczość Henryka Rzewuskiego, Ludwika Syrokomli, Maurycego Dzieduszyckiego, Aleksandra K. Batowskiego oraz Parafiańszczyzna Leszka Borkowskiego i powieści Zygmunta Kaczkowskiego.<br> Krytycznie