dopatrzyła się dystynkcji członka starej cywilizacji. Po pozbyciu się przez inżyniera chińskiej sztuczności, po powrocie do autentyczności iksjańskiej, a także po zjedzeniu i wypiciu inżynier rozparł się wygodnie, sprzątającego kelnera spytał, czy mu się może Iks nie podoba, zapalił ze smakiem i z dystansu dzielącego chińską restaurację od kawalerki Roberta zaczął prawić o Tęgopytku. "Życie musi mieć sens - rozpoczął - to jest oczywiste. A jaki sens ma życie Roberta? Żadnego... Czy miał pan kiedyś kolegę, który był lepszy od pana, a pan chciał mu dorównać? Na pewno pan miał, każdy ma jakiegoś kolegę, którego chce dogonić. Ja miałem, panie magistrze, to był