było człowieka bez przezwiska, ale ta kościelna świergotka wyraźnie mnie ubodła.<br> Wolałem już, na razie, póki nie zasłużę na coś godniejszego, żeby mnie wołano "podszczypkiem", przezwiskiem mojego rodzica, nadanym mu w czasie kawalerki.<br> Ma się rozumieć, że również to przezwisko nie było mi w smak.<br> Wystrzegałem się też, jak mogłem, zaczepiania dziewcząt, żeby przypadkiem kiedyś razem z ojcowizną nie odziedziczyć i tego przezwiska.<br> W tajemnicy przed wszystkimi, przed ojcem i przed matką, a nawet przed sobą, przezywałem się "Chytry".<br> Ładnie to brzmiało.<br> Zwłaszcza gdy po młocce leżałem sam na sianie, wiedząc, że wieczorem otrzymam parę złotych zaworek pszenicy wyniesionej ukradkiem do