nie pijąc. Skręcając obejrzał się jeszcze przez ramię: ostatnia cegła zatrzymała się w jakimś wykrocie, nowa nie biegła jej śladem.<br>Brama z brudnymi powstańczymi afiszami, strzępami powstańczych gazet pętających się pod nogami jak bebechy umierającego patriotyzmu.<br>Coraz częściej zdarzało mu się widzieć, jak cywil, chwyciwszy kartkę niesionego z narażeniem życia zadrukowanego papieru, rzuciwszy okiem na niezmienne tytuły, w których omawiano przyczółek nad Warką i wzmożoną pomoc lotniczą sprzymierzonych, ciskał ją pod nogi kolporterce.<br>Ogromna oszklona tablica lokatorów wyszczerzająca białe zęby wizytówek nie istniejących ludzi. Ze zburzonego przez "krowę" skrzydła gmachu niosło &lt;page nr=333&gt; przykry swąd spalenizny. Olo skręcił na schody. Wszedł w pierwsze